Zapraszamy na największą salę kinową w Nowej Hucie :) W każdą niedzielę wakacji o 20:00 wyciągamy leżaki, pufy i oglądamy filmy pod gwiazdami. Wpadajcie nad nowohucki zalew by zobaczyć przegląd najlepszych filmów Międzynarodowego Festiwalu Filmowego T-Mobile Nowe Horyzonty.
Wstęp wolny!
Akcję nakręca Grolsch.
Partnerem wydarzenia jest serwis www.klapsblog.pl
PROGRAM:
28 czerwca (niedziela), g. 20:00
Sąsiedzkie dźwięki (Neighbouring Sounds / O som ao redor)
Brazylia 2012, 124’, reżyseria: Kleber Mendonça Filho, obsada: Irandhir Santos, Gustavo Jahn, Maeve Jinkings, W.J. Solha, Irma Brown, Lula Terra, Yuri Holanda, Clébia Souza.
Współczesna Brazylia, jedno z tamtejszych wielkich miast. Dzielnica klasy średniej. Życie w filmie Filho wydaje się wyjątkowo poukładane. Większość domów należy do tej samej rodziny. Jednak ulice są niespokojne, dochodzi do aktów wandalizmu i nagle mieszkańcy idą po – zdawać by się mogło – rozum do głowy. Pewnego dnia w okolicy pojawia się prywatna firma ochroniarska, która proponuje mieszkańcom swoje usługi. Kto jednak i przed czym powinien tu być chroniony? Nowoczesna, bezosobowa architektura, pełna drzwi, okien i krat, staje się metaforą emocji bohaterów. Za wysokimi ogrodzeniami ciągną się puste, wąskie korytarze, wypełnione przez tytułowe „sąsiedzkie dźwięki”. Te głosy działają na wyobraźnię, w sterylne przestrzenie wdziera się pragnienie zemsty wykorzystanych i oburzonych. Reżyser potęguje uczucie niepewności, sprawnie myli tropy, coraz głębiej wciąga widza w swoją grę, zapowiadającą nieuchronną katastrofę.
--------------------------
5 lipca (niedziela), g. 20:00
Pina!
Niemcy, Francja, Wielka Brytania 2011, 103’, reżyseria: Wim Wenders
Autor Lisbon Story i Nieba nad Berlinem – Wim Wenders – nakręcił film poświęcony swojej przyjaciółce, zmarłej w 2009 roku Pinie Bausch, niemieckiej tancerce i choreografce, reformatorce tańca współczesnego, współtwórczyni słynnego Tanztheater Wuppertal. Wenders starał się pokazać Pinę jako artystkę i wizjonerkę. Wypowiedzi tancerzy połączył z fragmentami spektakli zainscenizowanymi w przestrzeni miejskiej. Reżyser zafascynowany technologią kina trójwymiarowego, uczynił z niej środek artystyczny swojego filmu - dzięki temu udało się na ekranie oddać esencję teatru tańca Piny Bausch. Film zachwycił publiczność festiwalu w Berlinie.
--------------------------
12 lipca (niedziela), g. 20:00
Biały Bóg (White God / Fehér isten)
Węgry, Niemcy, Szwecja 2014, 119’, reżyseria: Kornél Mundruczó scenariusz: Kornél Mundruczó, Viktória Petrányiobsada: Zsófia Psotta, Sándor Zsótér, Lili Horváth, Lili Monori
Najlepszy film sekcji Un Certain Regard na 67. MFF w Cannes. Polityczna metafora ubrana w gatunkowy kostium. 13-letnia Lili walczy o to, by zachować swojego czworonoga, jednak jej ojciec porzuca psa na środku ulicy. Zwierzę błąka się po mieście, na własnej skórze doświadczając, jak okrutni potrafią być ludzie. Hagen ucieka przed hyclami, wpada w pułapkę chciwego bezdomnego, zostaje uwięziony i trenowany do krwawych walk. W końcu dołącza do sfory rozjuszonych psów, które mszczą się na swoich oprawcach.
--------------------------
26 lipca (niedziela), g. 20:30
Marina Abramović: artystka obecna
USA 2012, 106', reżyseria: Matthew Akers, Jeff Dupre obsada: Marina Abramović, Ulay, Klaus Biesenbach, David Balliano, Chrissie Iles, Arthur Danto, David Blaine, James Franco
Marina Abramović – ikona body artu i performance'u – jest bohaterką nagrodzonego przez publiczność Berlinale amerykańskiego dokumentu Matthew Akersa, pokazującego jej życie i twórczość przez pryzmat jednej z najbardziej spektakularnych akcji artystycznych, którą przeprowadziła podczas wielkiej retrospektywy swojej twórczości w nowojorskim Museum of Modern Art w 2010 roku. W błyskotliwych kadrach Matthew Akersa przyłapujemy Marinę podczas przygotowań do indywidualnej wystawy w nowojorskim MoMA, w chwili dla każdego artysty wyjątkowej. Reżyser pokazuje Marinę w trakcie prac nad ekspozycją, ale też śmiało wkracza w jej prywatne życie, tworząc portret zabawnej, inteligentnej kobiety obdarzonej niezwykłą charyzmą i siłą.
--------------------------
2 sierpnia (niedziela), g. 20:30
Donoma, Francja 2010, 133’
reżyseria: Djinn Carrénard, obsada: Emilia Dérou-Bernal, Sékouba Doucouré, Salomé Blechmans, Matthieu Longuatte, Laetitia Lopez, Vincente Perez, Laura Kpegli
Nagroda publiczności na MFF T-Mobile Nowe Horyzonty. Pozornie to mozaikowa historia kilku zazębiających się romansów: między nauczycielką hiszpańskiego, jej niesfornym uczniem i jego dziewczyną stygmatyczką. Drugi trójkąt uczuciowy łączy przystojnego, czarnoskórego nieudacznika oraz dwie fotografki: białą i czarną. Donoma stara się być operacją na żywym ciele francuskiego społeczeństwa, a miłosne historie służą tu tylko do tego, by pokazać toczące ten organizm choroby: rasizm, materializm, seksizm i kastowość. Plotka głosi, że Donoma została nakręcona za partyzancką kwotę 150 euro. Fenomen debiutu Djinna Carrénarda nie leży jednak w zaskakująco niskim, nawet jak na niezależne kino, budżecie, lecz w charyzmatycznej – przyklejającej widza do ekranu – narracji.
--------------------------
9 sierpnia (niedziela), g. 20:30
Zjazd absolwentów (The Reunion / Återträffen)
Szwecja 2013, 82’, reżyseria i scenariusz: Anna Odellobsada: Anna Odell, Sandra Andreis, Kamila Benhamza, Anders Berg
Nagroda FIPRESCI na 70. MFF w Wenecji i główna nagroda w Konkursie Filmy o Sztuce 14. MFF T-Mobile Nowe Horyzonty. Pomiędzy fabułą, dokumentem a performansem. Znana z kontrowersyjnych akcji szwedzka artystka Anna Odell była prześladowana w szkole przez rówieśników. 20 lat później nie została zaproszona na zjazd absolwentów. Realizuje więc jego rekonstrukcję ze swoim udziałem. To jednak połowa projektu. Następnie Odell postanawia skonfrontować się z oprawcami.
--------------------------
16 sierpnia (niedziela), g. 20:30
Biały cień (White Shadow)
Tanzania, Niemcy, Włochy 2013, 115’, reżyseria: Noaz Deshe, scenariusz: Noaz Deshe, James Massonobsada: Hamisi Bazili, James Gayo, Glory Mbayuwayu, Salum Abdallah, Riziki Ally
Nagroda dla najlepszego debiutu na 70. MFF w Wenecji oraz Nagroda Publiczności i Grand Prix na 14. MFF T-Mobile Nowe Horyzonty. W Afryce Wschodniej albinosi traktowani są jak lukratywny towar. Szamani płacą fortunę za części ciała i narządy dotkniętych bielactwem osób, wierzą bowiem, że sporządzone z nich amulety przynoszą szczęście i dobrobyt. Alias jest młodym albinosem żyjącym w tanzańskiej wiosce. Po tym, jak zostaje świadkiem morderstwa swojego ojca, również albinosa, matka wysyła go do miasta, by tam poszukał schronienia.
--------------------------
23 sierpnia (niedziela), g. 20:30
Dystans (The Distance / La distancia)
Hiszpania 2014, 80’, reżyseria i scenariusz: Sergio Caballero, obsada: Michal Lagosz, Alberto Martínez, Jinson Añazco, Roland Olbeter, Vidi Vidal
Komedia absurdu Sergia Caballero, muzyka i artysty konceptualnego, reżysera Finisterrae, dyrektora poświęconego muzyce elektronicznej i multimediom festiwalu Sónar. Przetrzymywany w opuszczonej syberyjskiej elektrowni artysta zleca karłom-telepatom kradzież tytułowego przedmiotu. Odrealnione miejsce i postaci (m.in. beczka układająca haiku) tworzą dziwny, surrealistyczny świat. Dystans to zarazem heist movie, parodia Stalkera Tarkowskiego i melancholijna oda do poszukiwaczy lepszego życia.
--------------------------
30 sierpnia (niedziela), g. 20:30
Pewnego razu w Anatolii
Turcja, Bośnia i Hercegowina 2010, 150', reżyseria: Nuri Bilge Ceylan
obsada: Muhammet Uzuner, Yılmaz Erdoğan, Taner Birsel, Ahmet Mümtaz Taylan, Fırat Tanış, Ercan Kesal
Grand Prix na festiwalu w Cannes w 2012 roku. Na pierwszy rzut oka film sprawia wrażenie kryminału. W burzliwą noc mała kolumna samochodów jedzie pustą szosą, od studni do studni. To zapis poszukiwań zwłok zamordowanego mężczyzny, którego oprawca był zbyt pijany, by zapamiętać, gdzie zakopał ciało. Nie wiemy, kto, jak i dlaczego zabił. Jednak kulisy zbrodni szybko schodzą na drugi plan. W chłodnej opowieści o nużącej podróży policjantów, prokuratora, lekarza i podejrzanego, najistotniejsze stają się relacje między bohaterami, ich pozornie nieznaczące uwagi, urwane rozmowy. Reżyser rysuje wyrazisty obraz tureckiego społeczeństwa. Są tu tematy znane już z filmów twórców z tego kraju: rozdarcie między wartościami Wschodu i Zachodu czy starcie tradycji z nowoczesnością. Ale opierając się na prawdziwej historii, Ceylan tworzy też uniwersalną opowieść o moralności. Kryminał zamienia się w mocne kino społeczne.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz